Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2012

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ

Νιώθω μύγες στο γάλα μου να ιδώ, Νιώθω κάθε άνθρωπο απ  τη φορεσιά, Νιώθω τον αίθριο από τον κακό καιρό, Νιώθω το μήλο πάνω πάνω στη μηλιά, Νιώθω απ την κόλλα να βρω τον ιξό, Νιώθω όσα από όμοια πάστα είναι φτιαγμένα, Νιώθω ποιος έχει σκόλη, ποιος δουλειά, Νιώθω το καθετί, όξ' από μένα. Νιώθω απ το ράσο κάθε κληρικό, Νιώθω κάθε ζακέτα απ  το γιακά, Νιώθω τον δούλο απ  τον αφεντικό, Νιώθω απ τον πέπλο κάθε καλογριά, Νιώθω τον αγιογδύτη απ τη ζαριά, Νιώθω γελοία κορμιά καλοθρεμμένα, Νιώθω κάθε κρασί απ  τα βουτσιά, Νιώθω το καθετί, όξ' από μένα. Νιώθω μουλάρι απ  άλογο να βρω, Νιώθω τι αγώι καθένα τους κρατά Νιώθω ποια είναι η Μπιεατρίς και ποια η Υζαμπώ, Νιώθω όταν ζάρι αθροίζει και μετρά, Νιώθω να ιδώ στον ύπνο μου βραχνά, Νιώθω άντρες, νιους, παιδιά, ένα προς ένα, Νιώθω των Μποέμ την αίρεση  καλά, Νιώθω το καθετί, όξ' από μένα. Πρίγκιπα, όλα τα νιώθω, γενικά, Νιώθω μούτρα ανθηρά κι αρρωστημένα, Νιώθω το χάρο που

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ

Εικόνα
Γιατί είτε αγύρτες είστε είτε αγιογδύτες, Απατεώνες στα ζάρια ή στα χαρτιά, Ή κιβδηλοποιοί ή λωποδύτες, Θα πεθάνετε απάνου στη φωτιά Σαν άθεοι σαν προδότες. Μα ή κλεψιά Κάμετε ή καμιάν άλλη ατιμία, Που πάνε τα όσα βγάνετε λεφτά; Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία Κι αν είστε ποιητάδες, καμποτίνοι, Κι αν ζείτε σα λωλοί μ αδιαντροπιά, Κι αν είστε οργανοπαίχτες, θεατρίνοι, Κι αν γυρίζετε χώρες και χωριά Και φάρσες παίζεται ή έργα σοβαρά, Κι αν κερδάτε στο τζόγο μ΄ ευκολία, Για πέστε, που ξοδεύονται όλ΄  αυτά; Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία. Απ τις βρωμιές αυτές αλάργου ζήστε, Θρέψετε άλογα και άλλα ζωντανά, Αμπέλια και χωράφια καλλιεργήστε* Κι αν γράμματα δεν ξέρετε, λεφτά Θα κερδίστε αν δουλέφτε με καρδιά. Μα όσο βαριά κι αν κάνετε αγγαρεία, Που παν και κόποι και δουλευτικά; Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία. Παπούτσια ρόμπες κι άλλα ρουχικά Καινούρια, δίχως λύπηση καμία, Πουλάτε και φέρτε τα λεφτά Όλα στα καπηλειά και στα πορν

ΚΑΒΓΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ

Εικόνα
-Τι ακούω;- Εγώ είμαι.- Ποιος εσύ;- Η καρδιά σου Που κρέμεται από μια ψιλή κλωστή. Έχασα θάρρος και χαρά, στοχάσου, Σα σ είδα μόνο εκεί σε μια αγκωνή Σα δαρμένο να κρύβεσαι σκυλί. -Γιατί αυτό; - Για τις τρέλες σου νομίζω. -Τι έχεις ;- Άρχισα πια να βαριεστίζω. -Παράτα με. –Γιατί; -Θε να σκεφτώ. -Μπα! Πότε; - Όταν πια δε θα παιδιαρίζω. Άλλο δε λέω -Σκοτίστηκα κι εγώ. -Τι  σκέφτεσαι; -Πως έχω αξία. –Στάσου -Τριάντα χρονώ είσαι. –όσο μουλάρι ζει. -Μα παιδιαρίζεις; -Όχι. –Τα μυαλά σου Σου στριψε τότε. –Πότε; - Μια στιγμή.  Μύγα στο γάλα μέσα θα χεις δει Τούτο άσπρο εκείνη μαύρη ξεχωρίζω Τη διαφορά. –Έτσι ε! –Να καβγαδίζω Σα θες, και πάλι θα στα ξαναπώ. -Χάθηκες! –Μη φοβάσαι, δεν ποδίζω. -Άλλο δε λέω. –Σκοτίστηκα κι εγώ. -Σε συμπονώ για τη κακομοιριά σου. Αν ήσουν κανας άλαλος μπορεί Να χες μια πρόφαση στη κατάντια σου* Μα ή δε σου καίγεται για όλα αυτά καρφί ¨η σαν πέτρα είναι η κούτρα σου ξερή Ή στα χάλια που τώρα σ αντικρίζ