ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ


Γιατί είτε αγύρτες είστε είτε αγιογδύτες,
Απατεώνες στα ζάρια ή στα χαρτιά,
Ή κιβδηλοποιοί ή λωποδύτες,
Θα πεθάνετε απάνου στη φωτιά
Σαν άθεοι σαν προδότες. Μα ή κλεψιά
Κάμετε ή καμιάν άλλη ατιμία,
Που πάνε τα όσα βγάνετε λεφτά;
Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία

Κι αν είστε ποιητάδες, καμποτίνοι,
Κι αν ζείτε σα λωλοί μ αδιαντροπιά,
Κι αν είστε οργανοπαίχτες, θεατρίνοι,
Κι αν γυρίζετε χώρες και χωριά
Και φάρσες παίζεται ή έργα σοβαρά,
Κι αν κερδάτε στο τζόγο μ΄ ευκολία,
Για πέστε, που ξοδεύονται όλ΄  αυτά;
Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία.

Απ τις βρωμιές αυτές αλάργου ζήστε,
Θρέψετε άλογα και άλλα ζωντανά,
Αμπέλια και χωράφια καλλιεργήστε*
Κι αν γράμματα δεν ξέρετε, λεφτά
Θα κερδίστε αν δουλέφτε με καρδιά.
Μα όσο βαριά κι αν κάνετε αγγαρεία,
Που παν και κόποι και δουλευτικά;
Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία.

Παπούτσια ρόμπες κι άλλα ρουχικά
Καινούρια, δίχως λύπηση καμία,
Πουλάτε και φέρτε τα λεφτά
Όλα στα καπηλειά και στα πορνεία

ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΒΙΓΙΟΝ


Σχόλια

Ο χρήστης Αλητισσα είπε…
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Τάσος Λειβαδίτης

Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι θα έλεγα εγώ.
Ο χρήστης Seadreamer είπε…
Φίλη Αλήτισσα

«Άνθρωποι ελπίζουμε εμείς ότι θέλουμε να είμαστε» και όχι «res»

Τώρα τι μπορεί να πει κάποιος για έναν κορυφαίο ποιητή σαφώς επηρεασμένο από τη περίοδο της «Λογοτεχνίας της πολιτικής κινητοποίησης» όπως ο Τάσος Λειβαδίτης

Στη περίπτωση όμως του Βιγιόν έχουμε έναν ουμανιστή; Ποιητή που ταλαντεύεται καλλιεργώντας από τη μία χαρακτηριστικά του ουμανισμού και ανατρέποντας τα από την άλλη, μη διστάζοντας να υπονομεύσει την εικόνα του ποιητή που καλλιέργησε η Αναγέννηση.

Βέβαια αυτό δεν αποτελεί και τη μόνη διαφορά τους ο Τάσος Λειβαδίτης
Υπήρξε ο ποιητής με έντονη συμμετοχή στα κοινά και με έντονη πολιτική δραστηριότητα, ήταν με λίγα λόγια κοινωνικοποιημένος.

Από την άλλη ο Φρανσουά Βιγιόν είχε έντονη δραστηριότητα στα καπηλειά τις πουτάνες στο τζόγο και γενικά διήγε ένα έκλυτο βίο, θα λέγαμε ότι ήταν ακοινώνητος για τα δεδομένα του λόγιου της εποχής του.
Ο χρήστης Αλητισσα είπε…
Αχα μα τότε αλλάζουν τα πράγματα και θα προτιμήσω τον ποιητή σου καπετάνιε, λόγω αδυναμίας στους αντρες με το προφιλ του..
Ο χρήστης Seadreamer είπε…
Τώρα μάλιστα
Μίλησες σαν γνήσια αλήτισσα


Οι ποιητές είναι ποιητές και δεν προτιμώνται τουλάχιστον ενόσω ζουν

Ο Τάσος Λειβαδίτης είναι κορυφαίος θα ασχοληθώ μαζί του αργότερα

για την ώρα ψάχνω ένα ηχητικό για το επόμενο ποίημα του Βιγιόν που θα ανεβάσω αλλά δυσκολεύομαι να το βρω τεσπα θα δω τι θα κάνω

Να σαι καλά και σε ευχαριστώ για την παρέμβαση
Ο χρήστης candy's τετραδιάκι είπε…
Συν ότι άμα θέλει βγάζει και πλοκάμια απ το στόμα!

;)


Συνεχίστε παρακαλώ...
Ο χρήστης Seadreamer είπε…
Μπουαχαχαχαχ

Α! ρε Καντουλα
Στο να βγάζεις το γέλιο
απ τον άλλο
είσαι μια μανούλά!!!
Ο χρήστης candy's τετραδιάκι είπε…
;)))

Χαίρομαι που γελάς Καπετάνιε, χρόνια πολλά να χαίρεσαι οποιον εχεις σήμερα!Εγω εχω σχεδόν όλο το σόι, ευτυχώς έχω wath's up και δεν θα χρεωθώ πολύ!


;)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

8 Μάρτίου Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας - 8 Μαρτίου Δίκη της Γυναίκας

ΚΑΒΓΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ