Αντίο zougla.gr
Είναι κάτι στιγμές στη ζωή που παρόλο που έχεις κάνει τις επιλογές σου, έχεις αποφασίσει για το δρόμο σου, παρ όλα αυτά νοιώθεις ένα σφίξιμο στο στομάχι, μία συγκίνηση όχι γιατί δεν επίλεξες σωστά, αλλά γιατί αυτό που αφήνεις πίσω ήταν πολύ δυνατό κομμάτι της ζωής σου. Είναι για τις μάχες που έδωσες και ήταν νικηφόρες, ήταν γιατί πάλευες για κάτι καινούργιο για κάτι που ήξερες ότι είναι το μέλλον και που το παρελθόν αρνούμενο την αποδοχή του, το κτυπά ανηλεώς, χωρίς όμως αποτέλεσμα, έτσι κι αλλιώς το νέο θα κυριαρχήσει και θα επιβληθεί. Αυτές ‘όμως οι πρώτες μάχες είναι σκληρές επώδυνες και ενίοτε τραυματικές. Όταν λοιπόν βρέθηκα στη zougla . gr κλήθηκα μαζί με τον Σωτήρη Σκουλούδη να κάνουμε πραγματικότητα τον διαδικτυακό ρεπόρτερ. Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες αυτής της περιόδου, οι παλιότεροι άλλωστε θυμούνται και οφείλουν να μεταφέρουν τις δυσκολίες αυτής τις προσπάθειας στους νεώτερους, για να τους διδάξουν το δρόμο του αγώνα της υπομονής και της επιμονής, για τη...